Uit nieuwsgierigheid heb ik eens onderzocht of je kleuren letterlijk kunt horen. Het was zo maar een inval. Maar toen ik er over na begon te denken, leek het me geen gek idee om dat eens te verkennen.
Kleur is een trilling en geluid ook. Daarom associeer je gauw een klank met een kleur. Lage tonen / droevige muziek = lage trilling = donkere kleuren. Een vrolijk fluitje = hoge trilling = heldere kleur.
Een dankbare informatiebron was YouTube. Daar kom je de meest vreemde filmpjes tegen. En hele zinnige.
Ik kwam na wat omzwervingen bij een uitzending van ‘Wetten dass?’ uit. In die show laat Alfred Weber zijn dochter met een kleurpotlood strepen trekken op wit papier. Hij was geblinddoekt en wist niet welke kleur zijn dochter vasthield. De potloden waren willekeurig gekozen uit een doos van 50 stuks. Alfred kon aan de klank van de streep horen welke kleur zijn dochter gebruikte. Soms moest ze nog een tweede keer krassen en leek hij te twijfelen. Om het spannend te maken of stond hij echt in dubio? Dat vermeldt het filmpje helaas niet.
Maar de aarzeling was maar kort en hij benoemde de vijf kleuren uiteindelijk foutloos. Ik vraag me bij zoiets altijd af hoe lang iemand daar op geoefend heeft. Die klanken verschillen zo miniem van elkaar. Je moet toch wel heel goed getraind zijn, wil je daar onderscheid in kunnen maken.
Voor mijn onderzoek was de eindconclusie belangrijker: je kunt kleuren inderdaad horen. Als je wilt. En goed oefent. Voor de nieuwsgierige mensen de link naar het filmpje: http://www.youtube.com/watch?v=sLag7cYYXz4
Je kunt ook hiernaast klikken
