Niet na hoeven denken

Totaal niet hoeven nadenken wat je ’s morgens aantrekt is natuurlijk heel praktisch. Het is gewoon hetzelfde als gisteren. Bill Gates kiest hiervoor. Hij heeft een ruim aantal exact dezelfde pakken en overhemden. Bij hem zal ook niemand denken dat hij zich maar één pak kan veroorloven. Want als je echt geen verschil ziet tussen het ene en het andere pak, zou je deze conclusie kunnen trekken.

Duidelijke boodschap

Met je outfit zend je een boodschap uit. Alles wat je aantrekt, zegt iets over je. Je hebt keuzes gemaakt toen je de kleding kocht. Je vond bijvoorbeeld de kleur of de snit mooi. Het item paste bij je, anders kocht je het niet. Ik ken maar weinig mensen die iets kopen wat ze bij voorbaat al afschuwelijk vinden. Achteraf kan je natuurlijk wel je bedenkingen hebben en dan praten we over de beroemde miskoop. Maar dat terzijde.

Keuzevrijheid gaat niet alleen op voor zelf gekochte kleding. Ook als iemand anders voor jou winkelt. heb je nog de optie om het niet aan te trekken.

Met je outfit en de keuzes die je maakt, laat je derhalve een stukje van jezelf zien. Jouw outfit geeft aan hoe jij over dingen denkt, hoe je je voelt, wat jouw karakter is. De boodschap ligt er vaak niet dik bovenop. Hoewel. Denk eens aan een punker die vooral niet voor burgerlijk wil worden uitgemaakt en dat nadrukkelijk in zijn kledingstijl laat zien. Meestal is de taal van kleding een stuk subtieler. Maar wel degelijk aanwezig.

Om terug te komen op een uniforme kledingstijl. Iemand die vrijwel altijd hetzelfde draagt, draagt ook steeds dezelfde boodschap uit. Dat kan handig zijn voor bijvoorbeeld een politicus. De boodschap: dit is mijn mening, hier sta ik voor en daar blijf ik ook bij. Geen gedraaikont in de opvattingen, de ene dag dit en de volgende dag dat. Stabiel en helder. Of de stijl de woorden daadwerkelijk ondersteunt of ondermijnt, laat ik even rusten. Daar kan ik een complete andere blog mee vullen.