Jij bent een vrouw! Altijd al geweest maar lange tijd niet zichtbaar voor anderen. Omdat je met het verkeerde lichaam bent geboren. Nu komt jouw echte gender tevoorschijn. Maar het is nogal wat om jezelf eigen te voelen in je nieuwe voorkomen. Als transvrouw is vrouw-zijn je niet met paplepel ingegoten. En zaken waar cis vrouwen jaren voor hebben gekregen om te ontdekken, moet jij je in korte tijd eigen maken. Ik ben Marielle Veerbeek, transformatiecoach voor transgendervrouwen. Al jaren help ik vrouwen met hun sociale transitie. Want jezelf krachtig als vrouw presenteren, is te leren. In deze podcast vertel ik je alles hierover.
Ik denk dat het leuk is om eens te vertellen hoe ik bij transgendervrouwen ben gekomen. Het is allemaal in mijn jeugd begonnen. Mijn moeder maakte mijn kleren. Ik mocht ze zelf ontwerpen en zij voerde het dan uit. Ik moest wel altijd opletten wat ik uitkoos. Want lang niet alles wat je normaal in de winkel kunt kopen, kun je ook zó namaken. Niet elke stof is bijvoorbeeld te koop in een winkel.
Dus toen moest ik al heel goed opletten wat anderen aanhadden. Dat heeft me getriggerd. Mijn moeder zei ook altijd: als je goed kunt combineren, heb je heel weinig kleding nodig. Dus ik was altijd bezig met goed opletten. Hoe zien anderen eruit? Wat kan ik er zelf van maken?
Toen ik een jaar of 13 was - 14, ik weet het niet precies meer - toen kwam uit Amerika, begin jaren 80 was dat, de kleuranalyse overgewaaid. Het stond in alle vrouwenbladen. Thuis hadden we de leesmap, dus ik las al die vrouwenbladen. Ik werd helemaal getriggerd dat je aan de hand van de huid-, haar- en oogkleur kunt zien welke kleur iemand mooi staat. Ik vond dat geweldig! Maar ja, op dat moment kon ik er gewoon niks mee.
Ik weet ook nog dat ik in de brugklas een keer mijn gymspullen vergeten was. We hadden een broek en een T-shirt en ik had die niet bij me. Dus ik trok een andere korte broek aan en een mooi polo shirt. En ik voelde me toch een partij sterk! Alles lukte die dag. Toen kreeg ik ineens in de gaten: het maakt echt uit wat je aan hebt. Ook naar jezelf toe. Je kunt je beter voelen in kleding. Dat zul je vast ook wel herkennen, dat je in de ene kledij, in de ene outfit beter voelt dan in de andere.
Weer een paar jaar later las ik een zinnetje (ook weer in een damesblad) dat iemand een vierkante hals moest dragen. Want dat stond haar beter. Ik weet nog dat ik bijna boos werd. Omdat ik dacht: Maar waarom dan? Wat zit erachter?
Nou, even fast forward. Ik kwam inmiddels in het bank- en verzekeringswezen terecht. Op een gegeven moment zat ik niet meer op mijn plek bij een bank en ik kreeg een loopbaanbegeleidingstraject aangeboden. Daar kwam uit: Marielle, jij wil je hele leven lang al Image Consultant zijn. Ga die opleiding nou maar doen!
Ik vond het hartstikke spannend. Want ik zag mezelf helemaal niet als ondernemer. Maar ik had wel zoiets, ja, ze hebben wel gelijk. Dit is wat ik mijn hele leven al wil doen.
Nou, toen ging het snel. Ik heb een opleiding gedaan. Kleuranalyse, stijladvies. En ik ben begonnen met mijn eigen bedrijf. De naam Ziazan heb ik gezocht op een babynamen site. Het betekent 'regenboog' in het Armeens. Ik wist zoveel jaar geleden helemaal niet dat het nu zo ontzettend goed van pas zou komen, die naam.
Ik was een korte tijd bezig en ik dacht: moet ik dit, op deze manier, tot mijn 65ste blijven doen? Ik dacht: nee, dit is me toch te oppervlakkig, alleen kijken naar de buitenkant. Toen ben ik me echt gaan verdiepen in wat kleding voor je doet, met je doet. Hoe anderen op kleding reageren. Hoe je zelf, door je kleding te veranderen, door je uitstraling te veranderen, bepaalde dingen voor elkaar kunt krijgen.
Weer een tijdje later ben ik me gaan verdiepen in de psychologie van kleur. Want de kleuren die je aanhebt, beïnvloeden jezelf maar ook anderen. Dat is een onbewuste reactie maar je kunt op die manier heel goed sturen. Dat was voor mij thuiskomen. Ik was altijd al bezig met kleur. Dus toen ik de opleiding had gedaan; ik kwam gewoon thuis. Het is zelfs zover: ik ben er ook trainer in geworden, in de psychologie van kleur. Ik mag anderen erin opleiden.
Zo kabbelde het een tijdje voort. Ik kreeg op een gegeven moment klanten die zich voor hun werk goed moesten presenteren. Omdat ze bijvoorbeeld manager waren of politica. Ik deed het altijd met veel plezier. Want ik heb dit werk altijd met ontzettend veel plezier gedaan. Maar toch moest ik me altijd net een beetje anders gedragen - anders zijn - dan hoe ik me voelde. Dat lag voor een deel aan mij maar ook voor een deel aan de clientèle. Ik moest toch net even andere kleding aan dan ik zelf prettig vond te dragen. Ja, ik deed het met veel plezier. Maar net niet helemaal.
Toen kwam corona. Mijn hele agenda was in één keer leeggeveegd. We hebben het over 2020. Toen dacht ik: ik mag nu mijn werk niet doen. Ik mag niet aan mensen komen. Mensen hebben ook totaal de kop niet naar kleding en uitstraling staan, want iedereen was thuis. Er waren helemaal geen bijeenkomsten waarvoor je je goed zou moeten kleden.
Toen dacht ik: ik wil opnieuw gaan opstarten. Dat moet ik ook doen, na corona. Maar dan wil ik het wel op de manier doen zoals ik het prettig vind. Dus ik ben naar een coach gegaan. We hebben samen uitgezocht waar ik op aan ga. Wat vind ik nou echt belangrijk? Wat vind ik nou fijn? Wat zoek ik in werk? Of het nou het werk als Image Consultant is of in een andere baan.
Sowieso vind ik zelfstandigheid heel prettig. Ik vind het ontzettend fijn om kennis over te dragen. Kleur is voor mij natuurlijk heel belangrijk. Wat ik vooral ook belangrijk vind, is dat ik iemand blij kan maken als die voor de spiegel staat. Dat de schouders naar achter gaan, de borst naar voren, een beetje rechterop gaat staan. Dan word ik blij; dat iemand blijer wordt van zichzelf.
Een aantal maanden later, eind juli, ging ik op vakantie. Pal voor mijn vakantie sprak ik een transgender vrouw. Ik moest mijn hele vakantie aan haar denken. Ik dacht: alles wat ik met de coach heb uitgezocht - een paar maanden hiervoor - komt samen in deze doelgroep.
Ik hoef me niet anders te kleden, ik hoef niet anders te zijn. De transvrouwen hoeven ook zelf niet anders te zijn. Het gaat twee kanten uit natuurlijk. Ik kan ook posts schrijven op social media over dingen die dichter bij mij staan. Die ík belangrijk vind. Ik hoef niet te denken: deze vrouwen hebben wel geld, maar geen tijd. Nee, transvrouwen hebben ook vaak geen geld. Dus ik kan ook iets schrijven over budgetdingen bijvoorbeeld. Dat kon ik bij mijn vorige doelgroep niet.
Nou ja, alles bij elkaar. Ik heb de knoop doorgehakt. Ik ga me op transvrouwen richten. We zijn nu twee jaar later. Ik ben er ontzettend blij mee. Want dit is inderdaad precies de groep waar ik me helemaal thuis bij voel. Helemaal blij mee voel. Ik hoef mezelf niet meer te forceren. Het gaat eigenlijk heel gemakkelijk.
En dat is mijn verhaal bij Ziazan, hoe ik bij mijn huidige doelgroep ben gekomen. Wil je zelf nog meer weten? Neem contact met me op. Ik leg je graag nog veel meer uit. Want er is uiteraard nog veel meer over te vertellen. Maar voor vandaag vind ik het voldoende.
Tot de volgende!